ฎีกาที่ 866/2548 วิธีนับอายุความฟ้องผู้ค้ำประกันความเสียหาย

           อายุความให้เริ่มนับแต่ขณะที่อาจบังคับสิทธิเรียกร้องเป็นต้นไป  ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์  มาตรา 193/12  นายจ้างซึ่งเป็นเจ้าหนี้ผู้มีสิทธิบังคับให้ลูกจ้างชำระหนี้ที่ลูกจ้างที่ได้ยักยอกไป อันเป็นการรับผิดในมูลหนี้ละเมิดจึงถือว่าลูกจ้างผิดนัดนับแต่วันทำละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 206  ทำให้นายจ้างมีสิทธิเรียกให้ผู้ค้ำประกันการชำระหนี้ของลูกจ้างชำระหนี้ได้นับแต่วันที่ลูกจ้างนั้นผิดนัด ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 686 อันเป็นวันที่อาจบังคับสิทธิเรียกร้องได้ และสิทธิเรียกร้องของนายจ้างต่อผู้ค้ำประกันกฎหมายมิได้กำหนดอายุความไว้โดยเฉพาะ จึงมีอายุความ 10 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 193/30  คดีนี้ศาลแรงงานกลางรับฟังข้อเท็จจริงว่า  สำนักงานตรวจสอบภายในของนายจ้างได้ตรวจสอบบัญชีของสำนักงานการไฟฟ้าของนายจ้าง อำเภอ แม่ริม จังหวัดเชียงใหม่  พบว่ามีการทุจริตยักยอกค่ากระแสไฟฟ้าที่เก็บได้จากประชาชนจำนวนหนึ่งปีเมื่อปี 2541 ซึ่งลูกจ้างต้องรับผิดในความเสียหายครึ่งหนึ่ง  โดยนายจ้างได้มีหนังสือบอกกล่าวให้ลูกจ้างนั้น ชำระหนี้แล้ว  ซึ่งลูกจ้างได้รับหนังสือเมื่อวันที่ 3 กันยายน 2544 ดังนี้ เมื่อมีการยักยอกเงินค่ากระแสไฟฟ้าไปอันเป็นการกระทำละเมิดเมื่อปี 2541  ถือว่าผู้ที่ยักยอกเงินค่ากระแสไฟฟ้าไปรวมทั้งลูกจ้างนั้น ตกเป็นผู้ผิดนัดต้องชำระค่าเสียหายนับแต่วันทำละเมิดคือปี 2541 เป็นต้นไป  อายุความที่จะฟ้องร้อง ผู้ค้ำประกันจึงเริ่มนับแต่เมื่อนั้น   นายจ้างฟ้องคดีนี้ต่อศาลแรงงานกลางเมื่อวันที่ 4 เมษายน 2545 ยังไม่พ้นกำหนดเวลา 10 ปี คดีนี้จึงยังไม่ขาดอายุความ

หมายเหตุ ย่อมาจากคำพิพากษาฎีกาที่ 866/2548