ฎีกาที่ 3221/2547 การเลิกจ้างแบบที่มิต้องบอกกล่าวล่วงหน้าและเป็นธรรมกระทำได้ในกรณีใด?

    การกระทำของโจทก์ที่ขาดความระมัดระวังตรวจสอบและกำกับดูแลพนักงานรับฝากเงินทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชา 2 คน สามารถทุจริตยักยอกเงินหลายครั้งเป็นเงินถึง 2,000,000 บาทเศษ โดยโจทก์เองไม่พบการกระทำผิดดังกล่าว จนกระทั่งผู้ฝากเงินนำสมุดฝากเงินมาขอถอนเงินฝาก พนักงานรับฝากจึงตรวจสอบพบว่าเงินในบัญชีเงินฝากหายไป ทำให้เกิดความเสียหายแก่จำเลยการกระทำดังกล่าวของโจทก์จึงเป็นการฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหรือคำสั่งของจำเลยกรณีร้ายแรงแล้ว จำเลยจึงเลิกจ้างโจทก์ได้โดยไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่โจทก์ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 119(4)และจำเลยชอบที่จะไล่โจทก์ออกโดยมิต้องบอกกล่าวล่วงหน้าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 583 จำเลยจึงไม่ต้องจ่ายสินจ้างแทนการบอกล่าวล่วงหน้าแก่โจทก์อีกด้วย

                                                                                                  
 ***หมายเหตุย่อมาจากคำพิพากษาฎีกาที่ 3221/2547